ชื่อวิทยาศาสตร์ : Moringa oleifera Lam.
ชื่อเรียกอื่น : ผักอีฮึม ผักอีฮุม มะค้อนก้อม (ภาคเหนือ)
ชื่อวงศ์ : MORINGACEAE
ลักษณะ : ไม้พุ่ม หรือไม้ยืนต้น สูง 3-10 ม. ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อย 8-10 คู่ รูปไข่กลับ หรือรูปขอบขนาน กว้าง 5-20 ม.ปลายมน หรือเว้าตื้น ดอก ออกเป็นช่อแบบแยกแขนง ยาว 10-30 ซม. กลีบดอกสีเขียวอ่อน กว้าง 5-8 มม. ยาว 10-17 มม. ผลเป็นฝักรูปดาบ หรือกระบอง ยาว 18-45 ซม. ทีสันหลัก 3 สัน เมล็ดขนาดประมาณ 10 มม. มีปีก เรียงตรงข้าม ใบรูปรีแกมรูปขอบขนาน ยาว 10-18 ซม. ขอบใบเป็นคลื่น ปลายใบเรียวแหลม ดอกออกเป็นช่อที่ปลายยอด ดอกย่อย 12-20 ดอก กลีบดอกสีส้มแดง ยาว 3-4 ซม. ปลายแยกแบบสองปาก ออกดอกตลอดทั้งปี
การกระจายพันธุ์ : ในประเทศไทยพบได้ทั่วไป
ช่วงเวลาการออกดอก :
ประโยชน์ : เปลือก ขับลมในลำไส้ พอกแผล ห้ามเลือด ใบ ห้ามเลือด ขับน้ำนม ทำให้นอนหลับ รักษาเลือดออกตามไรฟัน ดอก ขับน้ำตา ขับปัสสาวะ กระตุ้นกำหนัด ผล บำรุงกำลัง ถอนพิษไข้ แก้ขัดเบา แก้โรคตับและม้าม เมล็ด แก้ปวดตามข้อ